"Bunları niçin topluyorsun?"
08/06/2020 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Bursa velîlerinden Tokatlı Hayreddîn Efendi, Edirne’de doğdu.
1608'de Bursa’da vefât etti.
Çok şefkatli ve cömert idi.
Çok da yardımsever bir zâttı.
Şöyle ki;
Umre için yola çıktı bir gün.
Yol arkadaşları da vardı yanında.
Henüz şehirden çıkmamışlardı.
Yolda bir kız çocuğu gördü.
Çok acıdı hâline.
Zîra üstü başı yırtıktı.
Çöplükten yiyecek topluyordu.
Ona yaklaşıp sordu:
“Niçin bunları topluyorsun?”
Kızcağız büktü boynunu.
“Amca, biz yetîm iki kardeşiz. Bir de annemiz var. Üçümüz de üç gündür
açız” dedi.
Acıdı mübârek.
“Yâ, öyle mi yavrum?”
“Evet amca. Buradan yiyecek bir şeyler bulabilir miyim diye bakıyordum.”
Mübareğin gözleri yaşardı.
O anda vazgeçti umreden.
Bütün parasını verdi o kıza.
Yol arkadaşları;
“Hocam ne yaptınız, bütün paranızı o çocuğa verdiniz, birlikte umreye
gitmiyor muyduk?” dediler.
Buyurdu ki:
“Benim umrem bu olsun.”
Sordular ki:
“Bu, umrenin yerini tutar mı?”
Cevâben;
“Hem de fazlasıyla tutar. Zîra biz (nâfile) hacca gidiyorduk. Yâni (farz) değildi üstümüze. Ben bu acıklı manzarayı görünce vazgeçtim bu nâfile ibâdetten. Siz gidin” buyurdu...
