Dünyâda, saâdetin anahtarına kavuşanlar
11/08/2019 Pazar Köşe yazarı V.T
"Saâdet" Cennetlik olmak demektir. "Şekâvet",
Cehennemlik olmak demektir.
Hâce Şerefüddîn Ahmed Münîrî hazretleri evliyânın büyüklerindendir. 1263
(H.661) senesinde Hindistan’da Bihar'ın Münîr kasabasında doğdu. 1380 (H.782)
senesinde vefât etti. Nizâmüddîn Evliyâ hazretlerinin halifelerinden Necîbeddîn
Firdevsî’nin sohbetlerinde yetişti. İcazet verilerek talebe yetiştirdi.
Hâce Şerefüddîn Ahmed Münîrî hazretleri yetmiş altıncı mektubunda buyuruyor
ki:
"Saâdet" Cennetlik olmak demektir. "Şekâvet",
Cehennemlik olmak demektir. Saâdet ve şekâvet, Allahü teâlânın iki hazînesi
gibidir. Birinci hazînenin anahtarı, tâat ve ibâdettir. İkinci hazînenin
anahtarı, ma'siyyet yâni günahlardır.
Allahü teâlâ, her insanın saîd veya şakî olduğunu ezelde takdîr etmiştir.
(Buna alın yazısı denir.) Ezelde saîd denilen kimsenin eline dünyâda saâdetin anahtarı
verilir. Bu insan, Allahü teâlâya itâat eder. Ezelde şakî olanın eline de,
dünyâda şekâvetin anahtarı verilir. Bu kimse, hep günah işler. Dünyâda herkes,
eline verilmiş olan anahtara bakıp, saîd veya şakî olduğunu
anlayabilir. Âhireti düşünen din âlimleri, herkesin saîd veya şakî
olduğunu böylece anlar. Dünyâya dalmış din adamı ise, bunu bilmez.
Her izzet ve her nîmet, Allahü teâlâya itâat ve ibâdet etmekle ele geçer.
Her kötülük ve sıkıntı da, günah işlemekten hâsıl olur. Herkese derd ve belâ,
günah yolundan gelir. Rahat ve huzur da, itâat yolundan gelmektedir. (Allahü
teâlânın âdeti böyledir. Bunu kimse değiştiremez. Nefse kolay ve tatlı gelen
şeyi saâdet zannetmemeli. Nefse güç ve acı gelenleri de şekâvet ve felâket
sanmamalıdır.) Kudüs'te Mescid-i Aksâ'da senelerce tesbih ve ibâdet ile ömrünü
geçiren kimse, bir secdeyi terk ettiği için öyle yuvarlandı ki, bir daha
kalkamadı. Eshâb-ı Kehf'in köpeği ise, pis olduğu hâlde, sıddîkların arkasında
birkaç adım yürüdüğü için, öyle yükseldi ki, hiç düşmedi. Bu hâl, insanı
hayrete düşürmektedir. Asırlar boyunca, ilim adamları bu bilmeceyi
çözememiştir. İnsanın aklı, bunun hikmetini anlayamadı.
Âdem aleyhisselâma buğdaydan yeme dedi ve yemesini diledi. Şeytanın Âdem
aleyhisselâma secde etmesini emreyledi ve secde etmemesini diledi. Beni
arayınız buyurdu. Fakat kavuşmayı dilemedi. İlâhî yolun yolcuları, "Hiç
anlayamadık" demekten başka bir şey söyleyemediler. Bizlere ne demek
düşer. O'nun, insanların îmân etmelerine, ibâdet yapmalarına ihtiyâcı yoktur.
Kâfir olmalarının ve günah işlemelerinin O'na hiç zararı olmaz. Mahlûklarına
O'nun hiç ihtiyâcı yoktur.
